ابـن عـمـار گـویـد شـنـیـدم از حـضـرت صــادق ، عــلیه الـسلام کـه مـى فرمـود در وصـیت پـیغمبر، صلى االله علیه و آله ، به على ، علیه السلام ، این بود که فرمـود: "اى علـى ، سـفارش مـى کنم تو را در جان خودت به خوبیهایى ، نگهـدار آنهـا را از مـن ." پـس از آن گفـت : "خداونـدا، اعانت فرما او را. اما اولى ، راست گفتارى است . خارج نشود از دهان تو دروغى هـیـچـگــاه . و دومـى پـرهـیزگارى است . و جرئت مکن بر خیانت هرگز. سوم ، ترسـناکى از خـداونــد اســت چـنانچه گویى او را مى بینى . چهارم گریه بسیار از ترس خداوند است . بـرپـا مـى شود براى تـو به هر قطره اشکى هزار خانه در بهشت . پنجم ، بخشیدن تو است مال و خونـت را در راه دینـت . ششم ، گرفتن طریقه من است در نماز و روزه و صدقه ام : امـا نـمــاز پـنـجــاه رکـعــت ، امــا روزه پـس سـه روز در مـاه : پـنـجـشـنـبـه در اول ، و چهارشنبه در وسط، و پنجشنبه در آخر آن ، و اما صدقه به قدر طاقت خود تا آنکه گـویـى اسـراف کـردم و حـال آنـکـه اسـراف نــکردى . و ملازم باش با نماز شب ، و ملازم )بـاش ( بـا نـمـاز شـب ، و ملازم باش با نماز شب . و بر تو )باد( به نماز ظهر، و بر تـو بـاد بـه خـواندن قرآن در هر حال . و بر تو باد به بلند نمودن دسـتهاى خود را در نـمـاز برگرداندن آنها را. و بر تو باد به مسواک نمودن در نزد هر وضـویى . و بـر تـو باد نیکوییهاى اخلاق ، پس آن را ارتکاب کن ، و بدیهاى اخلاق ، پس از آنها دورى کن . پس اگـر نکردى ، ملامت مکن مگر خود را."
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.